Witaj na moim nowym blogu.

Witaj na moim blogu!

Skoro tu jesteś, najwyraźniej coś Cię tu ściągnęło. Co to jest? Nie mam pojęcia. W każdym razie, cieszy mnie fakt, że potencjalnie możesz zostać moim odbiorcą. Jestem Wilk. Te piękne włosy, zgrabny zadek, błysk w oku i ten romantyzm... A na serio: Jestem kolesiem już po trzydziestce, jednak mentalnie podobno już po czterdziestce... Nie ocenię sam siebie. Ideowo jestem katolikiem i patriotą. Politycznie... nie gadam o polityce. Na co dzień, bezpośredni przekaz i odbiór mają u mnie priorytet. Nie znoszę zatajania czegokolwiek, aczkolwiek wiadomo, nie jestem święty.
Ale dość o mnie.
Co znajdziesz na blogu - to bardziej Cię interesuje.
Otóż:
Znajdziesz tu najwięcej wierszy. Potem artykuliki, w których wyrażam swoje poglądy, przedstawione w postaci tezy, przesłanek i argumentów oraz konkluzji. Ważne, uwaga! - teksty są często pisane na gorąco i poddawane są tylko korekcje najbardziej rażących błędów. Dlaczego tak? Już odpowiadam: Robię to w ten sposób, ponieważ myśl ujęta w momencie pojawienia się, jest najtrafniejsza a każda zwłoka wymywa z pamięci to, co chcę się powiedzieć. Wtedy wypowiedź traci swoją moc wybrzmienia. Poza tym... nie chce mi się potem robić korekty szczegółowo. Jak Ci się to nie podoba, nie musisz czytać.
Jak zapewne zauważyłeś, czytelniku, musisz mieć skończone osiemnaście lat aby wejść na bloga. I bynajmniej, nie dlatego, że są tu wulgaryzmy ( choć jest ich mnóstwo) ale dlatego, że dzieciaki tego mogą nie zrozumieć. Swoje teksty kieruję do ludzi dojrzałych, którzy mają swoją uformowaną piramidę wartości.
Zapraszam do dyskursów pod tekstami, ponieważ zależy mi na dialogu.
Nie lubię pisać do kotleta. Lubię pizzę... ;)
Zapraszam do przeglądania.

25 lipca 2015

Pytanie do Ja



Czy widziałeś kiedyś ludzi, którzy pragną żyć?
Czy każdy z nich powiedział ci, że życie cudem jest?
Gdy zgaśnie w twoim sercu ogień, co zrobisz nie mając nic?
Jak zapomnieć to, co boli gdy w pustce przyszło żyć?
Ile godzin przepłakanych w przestrzeni czterech ścian?
Ile wzroków odrzuconych, z powodu tylu ran?
Skąd wziął się ból, ty dobrze o tym wiesz
A jednak nie wiesz tego, gdzie spokój znaleźć masz.
Skazany zimnym słowem, przez parszywy los
Szlajasz się nocami, próbując znaleźć sens.
Ogarnia cię ogromna przestraszliwa noc.
Zatonąć pragniesz cały, uciec sobie stąd.
Serce oszalało, nie znając szczęścia bram
Próbujesz się ratować, pomóc sobie sam.
Im dalej się zapuszczasz, tym więcej pustki w sobie masz.
Słyszysz tez nocami, przenikliwy głos
On mówi ci latami, że nie masz w życiu szans.
Że nic ci się nie uda, że zawsze będziesz sam
A ty jak w horoskopach, uwierzyłeś mu w ten chłam.
O biedna Ty istoto, co wiecznie ronisz łzę,
Nie pytaj nigdy ludzi, co dobre a co złe.
Bo ludzkość jest miernotą, co dba o własną dupę
Ty ciągniesz sam swój wózek ciężki od porażek
Pytanie jest ostatnie: z kim ciągnąć będziesz dalej?

o
Etykiety: ,

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)