Jesteś słodka jak ocet - dopiero po chwili
Trzeba cię smakować, nie wzrokiem pożerać
Podrażnić się trochę by ostudzić na moment.
Jak wiewiórka zwinnie uciekasz
Lecz mam smakołyki, którym nie odmówisz
Przyjdziesz i tak
Jesteś łakoma
Dasz siebie schwytać by coś spałaszować.
Potrzebą jest czas
Na wszystko on wpływa
Nie można za szybko
By z drogi nie wypaść a...
...co już się stało
To jeszcze tajemnica.
Śmieją się twe usta
Rozpaczają oczy
Słowa są otwarte
Zamknięty jest umysł
Mówisz same żarty
Wszystko jest w porządku
Tylko czemu płaczesz
Siedząc sama w nocy?
Codziennie pudrujesz
Starannie swój nosek
Po to aby ukryć
Po oczami worek
Zaglądasz do sieci
Licząc na zbawienie
Lecz nic tu się nie zmienia
Wstawiasz selfie dla zmylenia.
No weź
Weź no daj już spokój
Wyrzuć z siebie w końcu
Cały twój niepokój
No weź
No weź się nie wygłupiaj
Całe życie przecież
Nie można kryć uczucia
Zataczając koła
Swojej codzienności
Tracisz cenny czas
I trujesz własne bycie
Chciałbym ci pokazać
Trochę jasnej strony
Tylko proszę pozwól
Sobie na odwagę.
Możesz ciągle gderać
Tylko po co ci ta farsa
Zawsze można przecież
Wrócić do korzeni
Znaleźć w sobie dziecko
Swoje życie zmienić
Tak jak w opowieści
Rzucać zaklęciami
Powiedzieć sobie tak:
No weź
Weź no daj już spokój
Wyrzuć z siebie w końcu
Cały twój niepokój
No weź
No weź się nie wygłupiaj
Całe życie przecież
Nie można kryć uczucia
Gdy tak latam po różnych światach widuję różne dziwne i czasem przerażające rzeczy. Ale nie one są najbardziej intrygujące. Te najgorsze to te niezrozumiałe. Te które spędzają sen z powiek i zmuszają do myślenia. To tak cholernie wnerwia kiedy już piąty tydzień z rzędu zamiast iść spać dumasz nad czymś na co w zasadzie nie masz wpływu. Co ci z tego że trafisz na namiastkę logiki kiedy za chwilę ją zgubisz z braku ciągu logicznego?
No ale tak latając po światach czasem też natknąć się można na coś na wzór domu. Jest to taka prawie oaza. Prawie dlatego, że jest ona mirażem naszej wyobraźni! No do cholery, tak właśnie jest. Właśnie tak! Dziwne? Nie. Takie rzeczy się dzieją na co dzień. Qui pro quo bo ciągle wszystko się miesza... Igliwie może być igłą zamiast nadzieją że w pobliżu jest stały ląd na oceanie zdarzeń. A bo ktoś się tym przejmie... Wielu woli narzekać zamiast pomyśleć gdzie jest błąd. Ludzie są leniwi w każdym świecie. Zaglądają do cudzego życia chcąc się dowartościować podczas gdy sami są często gówna warci przez swoją zarozumiałość. Natomiast kiedy tak latam po światach spotykam też bratnie dusze. Tylko... Czasem jakoś tak trudno nam się jest rozpoznawać będąc stale w ukryciu przed atakiem pustaków.
Porysowałem się
Jak szkło zegarka
Nic nie naprawi mnie
Niemożliwa jest podmianka
Patrzysz na mnie i co myślisz?
Czy wystarczy czasu?
Może kiedyś nam się wyśni
Wspólna przyszłość jak z obrazka
Ty codziennie w swojej pracy
Toczysz walki z papierami
Ja zamykam dziś swój umysł
Jestem gdzieś między nutami
Trochę śmiało, trochę nie wprost
Chęć wypowiedziana
Kiedy czuję ciebie blisko
Staje między nami ściana
Co już było - nie powróci
Dużo by wspominać
Puki księżyc blaskiem kusi
Ja dotykam twoje plecy
Tyle jest różnych melodii
W sercu tylko jedna
Ona ciągle się kojarzy
Twoje włosy, parkiet i ja
Sam nic z tego nie rozumiem
To jak halucynacje
W głowie ciągle mam nadzieję
To coś nigdy nie zagaśnie
Tyle jest do powiedzenia
Tyle już powiedziane
Ciśnienie wacha się i zmienia
Coś wybuchnie...
...lub zapadnie
Jak nie spojrzeć idzie trąba
Co rozwala świat dokoła
U mnie nic już nie rozwali
Wszystko samo się dopali
Chociaż jest jeszcze nadzieja
Pójdzie bokiem nic nie zmieni
Tylko wyjdzie ludzka bieda
Gdy ze strachu Boga chcieli
Mi zostało żyć spokojniej
Patrzeć na przód
Nie pod nogi
Wyciągać ręce i brać do woli
Zapachy dymu
Gest staranny
Gest nerwowy
Gest zmęczony
Żar gorący
Popiół
Żółć ścian
Smród ubrań
Pozory spokoju
Spotkania na pięć minut
Pusta paczka
Pusta kieszeń
Kaszel
Całkowite wykolejenie
