Jak

Bądźmy jak trzcina na wietrze

Kołyszmy się razem na każdą stronę 

Jak trzcina jest trwała 

Tak to, co w nas płonie 

Bądźmy jak deszcz letni, co koi

Dawajmy innym wsparcie, gdy boli

Jak w deszczu jest życie 

Tak w nas siły jest tyle

Bądźmy jak tęcza, co niebo ubarwia 

Rozświetlmy, co szare 

Jak kolor ożywia, dodaje radości

Tak z nas niech bije poświata

Bądźmy jak słońce i księżyc na niebie 

Choć byty osobne - nie żyją bez siebie 

Jak w nich obydwu zależność jest ważna

Tak nasze jestestwo się wespół wyraża 

Tęsknienie

Nie sądziłem, że tęsknić można non stop. A jednak można. Natomiast nie do końca jest to tęsknota scricte za czymś, co jest już ukonstytuowane i niezmienne a bardziej za rozwijaniem tego ukonstytuowanego. Pewnie dla wielu brzmi to jakbym był potłuczony, ale życzę każdemu dojścia do takiegu stanu. 

Sobie stworzeni

Patrzyłem na nich z sercem rosnącym

Wpatrzeni w siebie wzrokiem gorącym 

Złączeni w jedno i wolni zarazem 

Ona go wspiera, on jest jej darem

Porozumienie nicią jest prostą

Ni krzty tam Ariadny wątku 

Bez sensu powrót, będąc na szczycie 

Trzeba iść na przód w pełnym zachwycie 

Gdzieś w labiryncie życiowej rozterki

Podeprzeć ramieniem miłości, co krzepi 

Uwierzyć w wierność - fundament ze skały 

W różnicy zdań utulić miast pluć ciągle jadem

Po długiej podróży stopy zbolałe

Ująć w swe dłonie, otulić je całe 

I zasnąć w uścisku - przystani spokoju... 

... A co dalej? 

To ich już jest sprawa. 

Trudniak

Powiedzieć można aż tyle ile się czuje

Nie ważne jaki jest koszt dla tego dobra

Zahaczyć można o skraj absurdu 

W którym on sam jest sensem stricte

Zatopić można serce w rozpaczy 

Lub dać mu nadzieję na jutro, co dnieje

I nim kogut zapieje dłoń złapać w locie

Pociągnąć za sobą i nie dać zabłądzić 

Gdy szarża Czarnego spokój kładzie z łoskotem 

Zachować trza rozum... Lecz tylko z Bogiem

Schować się w skrzydły Pana nad Pany

Upoić się szczęściem od Niego danym 

Nie bać się walki, opuścić przyłbicę

Zacisnąć pięść i bronić się sprytnie

Orężem ogłosić Miłość i serce 

Zatopić miecz w bebechach ciemiężcy

Czarny złoczyńco, co szukasz słabości 

Tam gdzie jest dwoje nie znajdziesz przyszłości 

Zawróć za wczasu czarne szeregi

Mym Królem Pan - jedyny na wieki. 

Wymiary tęsknoty

Bywa tak, że godzina dni trwa dwa

Tydzień miesiąc...

Braku znak. 

Chwil ułomki w całość zbieram 

Marzę chwilę... 

Tęskno przeca. 

Tęsknić można w różny sposób 

Kiedy nie ma... 

Też, gdy obok.

Pora dziania dobrowolna 

Kiedy ćma... 

Motyl też za dnia. 

Modlitwa o raj upragniony

Blask latarni odbija się od fal

Dym unosi się ku zachodowi

Cisza wisi wokoło 

Jeno chlupot wody przerywa ją szarpanie 

O Panie! 

Ty jesteś skałą nad skały 

I na Tobie chcę fundament stały 

Bez Ciebie prochem bym był

W ogniu bym się spalił...

Mów, ja słuchał będę 

Tchnij Twoje serce w me serce 

I daj by ktoś też doświadczał Cię wszędzie 

Bądź drogowskazem

W wietrze przychodzisz i w deszczu lekuchnym

Spajasz dusze co Tobie są ufne

Za rękę chcę Ciebie złapać 

Nigdy nie pościć i Miłości Twej chapać 

We wszystkim, co trudne 

W sprawach niejasnych 

Bądź nam latarnią

Drogowskazem do łaski 

Dajesz spokój, boś hojny ogromnie 

Krzyk mój słyszysz, gdy usta zamknione

Daj wsparcie w te chwile co trzęsą logiką 

Ty jesteś Pan! Z Tobą przebrniemy przez smutki i znoje 

Wszak ludzkim jest bać się i mieć kiepskie chwile

Lecz zawsze w sercu mym spokój, bo jesteś przy mnie.