Dlaczego...

Wszystkie marzenia stają się pyłem
Poranki słoneczne mgłą są zasnute
Szczęście ucieka przez palce jak wściekłe
I nie masz pomysłu, co dalej.

Każda droga donikąd prowadzi
Wszystkie starania do bani są także
Cokolwiek się staje, obraca się w popiół
I nie wiesz jak uciec od tego amoku.

Plany najlepsze płoną na stosie
Płacząc nad nimi stoisz gdzieś w rosie
Co z oczu wypływa chcąc gasić płomienie
Na nic to wszystko, i tak nie ma ciebie...

Rozwiązanie

Rozum mówił: Nie idź. Serce mówiło: Idź. Nie mogłem się zdecydować, to pojechałem.

Bezcenny dar

Już jesteś moja gwiazdeczko
Słońce moje w szare dnie
Jesteś tak obecną, nawet w śnie
Marzenie moje spełnione

Jesteś ufizycznieniem moich próśb
Spełnioną utopią szalonych myśli
Ukojeniem bezsennych nocy
Jesteś tą, przy której świat nabiera barw

Jesteś moim odbiciem z czystego zwierciadła
Obrazem dla oka pociesznym
Jak oaza rozkoszy w gąszczu zawiści
Jesteś ostoją dla serca z dziurami

Jesteś ciepełkiem, co grzeje gdy zimno
Jesteś pociechą, gdy smutno
Odskocznią od dni wariackich
Jesteś moim skarbem, bezcennym darem.

Szlachetna paczka - pomoc, czy przyzwolenie na lenistwo?

         Tak się składa, że ostatnio pewne grono osób poruszyło przy mnie temat tak zwanej szlachetnej paczki ( kto nie wie, co to jest, odsyłam do internetu). I nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że lubię analizować na szybko to, co dociera do moich uszu. I stało się... zadałem sobie to pytanie: 
Czy szlachetna paczka ma sens?
         Zaczęło się, teraz będzie jazda bez trzymanki dla wszystkich zapatrzonych ślepo w schemat pomagania innym. Owszem, czasem trzeba pomóc, ale...
Sprawy mają się następująco;