Tak się składa, że ostatnio pewne grono osób poruszyło przy mnie temat tak zwanej szlachetnej paczki ( kto nie wie, co to jest, odsyłam do internetu). I nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że lubię analizować na szybko to, co dociera do moich uszu. I stało się... zadałem sobie to pytanie:
Czy szlachetna paczka ma sens?
Zaczęło się, teraz będzie jazda bez trzymanki dla wszystkich zapatrzonych ślepo w schemat pomagania innym. Owszem, czasem trzeba pomóc, ale...
Sprawy mają się następująco;
Jest sobie grono rodzin a spośród niego wybiera się tą, której będziemy pomagać. Uwaga, z całym szacunkiem dla ludzi dobrej woli. Co to ma być, że pomaga się komuś zdobyć coś, co każdy głupi może dostać? Są takie portale, na których istnieją magiczne zakładki o równie magicznej nazwie "ODDAM".
Czy te zakładki są niewidoczne dla oczu? Czy tam ludzie wciskają kredyty pod pozorem chęci oddania czegoś? Też nie! Więc ja się, do diaska zapytuję, o co w tym wszystkim chodzi? Ubrań, mebli, naczyń kuchennych, urządzeń etc etc, jest tyle, że głowa mała. Z tego, co ludzie oddają można śmiało umeblować i wyposażyć surowe mieszkanie do stanu 6/10. ( nie mówię o mieszkaniach bez cekolu na ścianach i bez kafelek w kuchni czy toalecie.) Kiedyś sam miałem pomysł na przemeblowanie swojego pokoju. I nie było żadnego problemu w zdobyciu mebli i innych pierdół, które dodają smaczku.
Powstaje pytanie: Czy aby na pewno niektórzy potrzebują pomocy, czy może raczej ich niezaradność, lenistwo i żebractwo są silniejsze niż wzięcie dupy w troki i zapewnienia sobie godnego życia? weźmy przykład żuli na dworcu. Oni chleją, bo chcą. I mają w dupie to, że mogliby mieszkać zimą w schronisku. Nie mam zamiaru wspierać takich ludzi materialnie. Dlaczego? Bo wiem, że to, co im dam przepiją, zaszczają i obsrają albo zarzygają. Warto? Nie warto. Oni muszą sami chcieć i są sami w stanie wyjść z tego. Wracam do wątku głównego. Co jest ważniejsze, pomaganie ciapie we wszystkim, czy rzucenie ciapy na głęboką wodę aby się otrząsnęła i zaczęła sama żyć? Sami pewnie znacie dzieci, za które wszystko robią ich rodzice. Przychodzi co do czego i dziecko nie umie posłużyć się długopisem czy widelcem... Sam znam taką dwójkę i powiem szczerze, że współczuję tej dziewczynie i temu chłopakowi. Nie chcę być w ich skórze, gdy życie zacznie egzekwować pewne umiejętności.
Więc, wniosek:
Nie pomoc materialna jest potrzebna i załatwianie, nie wiem skąd, dóbr materialnych i angażowania w to rzeszy ludzi. Potrzebna jest edukacja, tych czasem, niestety ciemnych umysłów. I nie piszę tego, by tych ludzi obrażać. Piszę o faktach, a wynikać one mogą z błędów wychowawczych. I to można zrozumieć. Co innego leniwe pasożyty, które żerują na dobroci innych. To są takie cwaniaczki, że sami mogliby sobie urządzić chałupę, postarać się o pracę i żyć jak normalne jednostki. Ale po co... wygodniej jest żyć nic nie robiąc i mówić: dajcie mi, bo nie mam. Dajcie mi, bo mi się należy. Bo co? Z jakiej paki się należy? Inni zasuwają po 12h na dobę i teraz mają ci oddać swoje pieniążki zarobione uczciwą pracą? Niedoczekanie!
Jedyna pomoc, jaka najczęściej jest przydatna, to transport. Duże auto, którym można przewieźć graty. Sam czasem potrzebuję transportu. I co mi to da, że powiem, że potrzebuję to, czy tamto i dostanę to,skoro nie mam jak pozbyć się poprzedniego teraz już śmiecia. A nawet gdybym nie miał nic w mieszkaniu. Co stoi na przeszkodzie poszukać samego transportu, zarezerwować sobie jakąś rzecz i potem ją przewieźć? To jest tak banalne... tylko trzeba myśleć, poznawać ludzi, żyć z nimi. Wszystko można. Kiedy słyszę, że ktoś tam jest taaaki biedny, to owszem, nie wsadzam do szuflady z napisem "ciapa". Często słowo biedny jest wykorzystywane do opisywania osób niegospodarnych. I takich jest na pęczki. Jednak to jest bieda umysłowa, nie materialna.. Palą papierosy, gdzie paczka z dolnej półki to ok 11zł. Piją piwsko i wódeczkę, gdzie ceny kwoty dziennej wahają się od 10 do 50zł. Połączmy sumę z fajkami, to daje ok 70zł dziennie. A potem zimą, ci nie mają na węgiel, tamtym nie starcza na opłaty mieszkania... I psia mać, nigdy nie wspomogę alkoholika ani palacza. Za chiny ludowe, nie. Ostatnio dwa razy w ciągu tygodnia mnie zaczepiło dwóch typków na lekkiej delirce. " Dzień dobry, zbieram na piwko, dorzuci mi się pan? No nie będę ściemniał, pić mi się che..." - W łeb się trzepnij, pomyślałem. Ale powiedziałem jedynie, że nie dam i koniec. Nie wspomagam alkoholików. Coś tam jeszcze próbował wskórać i poszedł żebrać do innych. Żałosne to było. Jak nisko trzeba upaść i dać się samemu sobie zezwierzęcić, aby tak skończyć?! To się w mojej głowie nie mieści.
I są tacy, którzy dostają od innych "dary serca" a potem dalej te same osoby wyciągają rękę po więcej, i więcej... bo przecież dostanę. Przywiozą mi. Po co mam sam się męczyć.
Zanim wesprzemy kogoś, zapoznajmy się z tymi ludźmi, ale tak na poważnie. Żyjemy w czasach oszustów i mataczy. Romowie - idealny przykład. Tacy biedni, żebrzą wszędzie, ale komórki za 1000zł mają w kieszeniach. Dlatego napisałem, to, co jest powyżej, aby co niektórzy się zastanowili, zanim wezmą się za pomaganie i zmarnują swój czas, który mogliby spędzić na czymś bardziej pożytecznym.
PS
tak, spodziewam się linczu po tym wpisie, ale tylko Ci nierozumni zaczną sypać mi joby.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz