KOSZARY/PRACE PORZĄDKOWE NA ZEWNĄTRZ

 - Rolka, do mnie!

- Melduję się na rozkaz, panie kapitanie!

- Rolka, weźcie ze sobą szeregowego Mateusiaka i zapierdalać mi do hali sprzętu sprawdzić stan techniczny Honkera. 

- Panie kapitanie, przecież od miesiąca wiadomo, że ten Honker idzie pod młotek do cywila. Jaki jest sens sprawdzać jego stan techniczny, kiedy zajęła się nim już brygada Kapitana Krzysztofiaka?!

- Rolka, po chuj się wymądrzasz?! Zawsze musisz wtrącić swoje trzy grosze. Masz iść i zrobić co powiedziałem.

-Czy to rozkaz?

-Tak, rozkaz, i zejdź mi z oczu.

Tymczasem w hangarze sprzętu Kapitan Krzysztofiak załatwiał sprawy formalne z nowym właścicielem terenówki. Wtenczas do hangaru wchodzi Rolka, bez Mateusiaka, który po przepustce leczył kaca, i jak nigdy nic włazi do Honkera, otwiera wszystkie drzwi, zdejmuje plandekę, podnosi maskę i zaczyna szperać i zrywać wszystkie druciarskie prowizorki swoich kolegów. Na to wszystko odzywa się Krzysztofiak:

- Do kurwy nędzy, Rolka, co Ty odpierdalasz, debilu skończony?

- O, wypraszam sobie, tym razem to nie są moje fanaberie. Mój dowódca kazał mi rozkazem wykonać te czynności, które właśnie czynię.

- Ja pierdolę, Rolka, nie mogłeś najpierw zapytać mnie o zdanie?

- No, zgodnie z rozkazem nie miałem takiego obowiązku. Ja tylko wykonuję polecenia dowódcy. Mam już dość mycia podłogi gaciami, biegania wokół koszar i innych kar za niewinność.

-Kurwa mać, Rolka... Wiesz co? Masz rację, rozumiem, że masz dość mycia gaciami podłogi w koszarach. Robisz to regularnie średnio co dwa tygodnie.

- Dokładnie tak, jak pan kapitan mówi, co dwa tygodnie średnio.

- Wiesz co, Rolka? Ja bardzo dużą sympatią darzę ciebie i twojego przełożonego. W związku z tym, ponieważ jesteście tak zgraną parą, załatwię wam u dowództwa dwa tygodnie dzień po dniu szorowania koszar sznurówką od pantofli. Może to was nauczy myślenia.

-...

- Milczenie, to wam obydwu najlepiej wychodzi, jak coś spierdolicie. Tak samo było na ćwiczeniach z użyciem prawdziwych min. chłopaki do dziś liżą rany.

- Panie kapitanie, z całym szacunkiem ale... niech pan skończy pierdolić kocopoły.

-Ooooo... Rolka... Precz mi z oczu i żebym cię więcej na oczy nie widział, bo serią z beryla potraktuję, jak Boga kocham! Ty się ciesz, że nie będziesz płacił tych pieniędzy dla MONu, które właśnie przejebałeś swoją głupotą. Zdajesz sobie sprawę ile by cię to wyniosło?

-Nie.

-I lepiej, żebyś nie wiedział, bo się zesrasz i nigdy tej podłogi nie domyjesz. Wypierdalaj do swojego żałosnego dowódcy. Może potrzebuje, by mu ktoś w dupę wlazł a tobie to całkiem nieźle idzie ostatnio.

-Coś mu przekazać (powiedziane z przekąsem)

-Tak, że ma krzywy ryj i chuja w brygadzie.

-Czy to rozkaz?

-Rozkaz.

-Ha! Ale pan jesteś frajer. Tylko mój dowódca albo wyższy stopniem może mi rozkazywać.

-Rolka... wkurwiasz mnie.

- Pan zaczął. Do widzenia!

Rolka szybkim krokiem odchodzi do bramy hangaru. Nagle zza pleców słyszy spokojny ton Krzysztofiaka:

-Ręcznik i mydło, mówi ci to coś?

-PRZEPRASZAM!

-Wiedziałem. Ale jest za późno. Słodkich snów!