Witaj na moim nowym blogu.

Witaj na moim blogu!

Skoro tu jesteś, najwyraźniej coś Cię tu ściągnęło. Co to jest? Nie mam pojęcia. W każdym razie, cieszy mnie fakt, że potencjalnie możesz zostać moim odbiorcą. Jestem Wilk. Te piękne włosy, zgrabny zadek, błysk w oku i ten romantyzm... A na serio: Jestem kolesiem już po trzydziestce, jednak mentalnie podobno już po czterdziestce... Nie ocenię sam siebie. Ideowo jestem katolikiem i patriotą. Politycznie... nie gadam o polityce. Na co dzień, bezpośredni przekaz i odbiór mają u mnie priorytet. Nie znoszę zatajania czegokolwiek, aczkolwiek wiadomo, nie jestem święty.
Ale dość o mnie.
Co znajdziesz na blogu - to bardziej Cię interesuje.
Otóż:
Znajdziesz tu najwięcej wierszy. Potem artykuliki, w których wyrażam swoje poglądy, przedstawione w postaci tezy, przesłanek i argumentów oraz konkluzji. Ważne, uwaga! - teksty są często pisane na gorąco i poddawane są tylko korekcje najbardziej rażących błędów. Dlaczego tak? Już odpowiadam: Robię to w ten sposób, ponieważ myśl ujęta w momencie pojawienia się, jest najtrafniejsza a każda zwłoka wymywa z pamięci to, co chcę się powiedzieć. Wtedy wypowiedź traci swoją moc wybrzmienia. Poza tym... nie chce mi się potem robić korekty szczegółowo. Jak Ci się to nie podoba, nie musisz czytać.
Jak zapewne zauważyłeś, czytelniku, musisz mieć skończone osiemnaście lat aby wejść na bloga. I bynajmniej, nie dlatego, że są tu wulgaryzmy ( choć jest ich mnóstwo) ale dlatego, że dzieciaki tego mogą nie zrozumieć. Swoje teksty kieruję do ludzi dojrzałych, którzy mają swoją uformowaną piramidę wartości.
Zapraszam do dyskursów pod tekstami, ponieważ zależy mi na dialogu.
Nie lubię pisać do kotleta. Lubię pizzę... ;)
Zapraszam do przeglądania.

14 października 2019

Pobłądzeni

Fotel, kijek i chusteczka
Gleba, wino i karoca
Cisza, niezgoda i brak woli
Toć to wszystko sensu nie ma!

To brak wiedzy, pech ogromny spowodował
Brak wyboru może... ?
W złym kierunku cel obrany...
Błąd poznawczy - semantyczny.

Ech! Filozofia za trzy grosze.
Wszystko z trudem w bólu przyszło
-Przyszło, weszło nie chcąc odejść,
Mąci w życiu jak w wodzie olej.



Każdy szuka, każdy błądzi
Smęci, hula, płaczem bucha
Śmiechem pała... milczy.


Jedni rany liżą swe przez lata.

Drudzy solą posypując, mówią:
- To moja wina.

A ci trzeci?
Oni błądzą, wiąż szukają swego nic
Wiąż znajdując jego źródło - celu kresem się hołdują...
Lecz cóż z tego, skoro szczęścia nie znajdują?

Czyż pijąc wodę upijemy się jak alkoholem
Choćby wypić kropel morze?
Niemożliwym jest odnaleźć szczęście gdy jest źle
- Mówiąc, że jest dobrze.

Spal to wszystko świętym ogniem
Wielki Boże wszystkich stworzeń
Zaniechania daj...
Niech nas zbawi ten paradoks.








o
Etykiety: ,

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)